၁၉၅၀-ခုႏွစ္ မတ္လ ၉-ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေဒၚေအးခင္ေနအိမ္သို႔သြားၿပီး၊ မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုကိစၥမ်ားကို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးသည္။ ၿပီးေနာက္ စကားဆက္၍ ေထြရာေလးပါးေျပာၾကား ေနရာမွ ““ဒီေန႔ ေန႔လယ္ ၁-နာရီမွာ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းက သူ႔သားေမာင္ေငြစိုးကုိ အိႏၵိယကို ပညာေတာ္သင္လႊတ္ဖို႔ သြားၾကလိမ့္မယ္””ဟူ၍ေျပာေလသည္။
အမွန္ေတာ့လည္း ဦးထြန္းဦး၏ဇနီးေဒၚေအးခင္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ေမာင္ႏွမကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၿပီးေနာက္တဖန္ ေဒၚေအးခင္ႏွင့္ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း တပ္ေပါင္းစု အမ်ိဳးသမီးခ်ီးျမႇင့္ေရးအဖြဲ႕တြင္ အတူတူလုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ကၽြႏ္ုပ္သည္လည္း မေတြ႕ရသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းႏွင့္ ေတြ႕ျမင္လိုေပသည္။ ထူးထူးေထြေထြအေၾကာင္းကား မရွိပါေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း၊ ကိုယ္ရံေတာ္ဗိုလ္ႀကီးေအးေက်ာ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏သား ေမာင္ေငြစိုး၊ ၿပီးေနာက္ ဦးထြန္းဦး၊ ေဒၚေအးခင္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ၾကေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းကား ကၽြႏ္ုပ္ကို ေတြ႕လွ်င္ေတြ႕ျခင္းႏႈတ္ဆက္သည္။ အမွန္ေတာ့လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ မာနမႀကီးတတ္ေပ။ သူႏွင့္သိကၽြမ္းခင္မင္သူတိုင္းကို ေတြ႕ေလတိုင္း သူကပင္ဦးစြာႏႈတ္ဆက္တတ္ေလသည္။
သည့္ေနာက္တြင္ကား ကၽြႏု္ပ္တို႔လူစုသည္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေျပာၾကသည္။ ေလယာဥ္ပ်ံေစာင့္ေန ေသာအခ်ိန္မွာေစာေသး၍ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္၌ပင္ ထမင္းစားေသာက္ၾကေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တေတြ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္တြင္ တ႐ုပ္ျပည္ေကာင္စစ္၀န္ T.W, Ma လူသိုက္လည္းလာၾကသည္။ သူတို႔တေတြႏွင့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေျပာသည္။ ဤအထဲ အိႏၵိယအမ်ိဳးသားႏွစ္ဦးကလည္း လာေရာက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္စကားေျပာေနေသးသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၏ စကားေျပာဆိုဆက္ဆံေသာဟန္၊ လႈပ္ရွားမႈအသြင္သ႑ာန္ကို ကၽြႏ္ုပ္သည္ တ႐ုပ္ အဂၤ႐ုပ္ၾကည့္ေသာပညာကိုတတ္ကၽြမ္းထားသူပီပီ အကဲခတ္ေနမိသည္။ ကၽြႏ္ုပ္နည္းတူ တ႐ုပ္ေကာင္စစ္၀န္ T.W, Ma သည္လည္း တ႐ုပ္ အဂၤ႐ုပ္ၾကည့္ပညာကို ေကာင္းစြာတတ္ကၽြမ္းထားသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူသည္ ကၽြႏု္ပ္နည္းတူအကဲခတ္ၾကည့္ေနေလသည္။
တခဏအတြင္း တ႐ုပ္ေကာင္စစ္၀န္ T.W,Ma သည္ကၽြႏ္ုပ္အား တ႐ုပ္စကားျဖင့္ေျပာသည္။ သူေျပာသည္မွာ ...
““အရပ္ကေတာင့္ေတာင့္၊ လူကလည္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ခုိင္ခုိင္၊ ၿပီးေတာ့ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲလွမ္းၿပီး၊ သြက္လက္ ဖ်ပ္လတ္သူဟာ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းနဲ႔ လိုက္ပါေပတယ္”” ဟူ၍ေျပာ၏။
သူ႔စကားကိုကၽြႏ္ုပ္မေက်နပ္ေသး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ““ဒီေလာက္မကေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက ေလးစားရမည့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦးလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္””လုိ႔ျမင္ေနတယ္။
T.W,Ma က အံ့ၾသေသာဟန္အမူအရာျဖင့္
““ဘယ္ေတာ့မ်ားျဖစ္မွာလဲ””
ဤအတြက္ ျပႆနာေပၚေလၿပီ အေရးႀကီးေသာစကားတစ္ခုကို ေျပာပါေလလွ်င္ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္ရွိရေပမည္။ ထိုစဥ္ကဗိုလ္ေန၀င္းစီးလာေသာကားမွာ ခ်က္ဗလက္အျပာေရာင္ကား နံပါတ္မွာ RC. 891 ကို အမွတ္မထင္သြားျမင္မိသည္။ ဤကားနံပါတ္ကို အတိတ္ယူၿပီး..
““ေနာက္ ၈-ႏွစ္၊ ၉-ႏွစ္ၾကာရင္ျဖစ္မယ္””ဟူ၍ ကၽြႏု္ပ္ပါးစပ္က လႊတ္ခနဲထြက္သြားေလသည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွစ္ဦေျပာသည့္ တ႐ုပ္စကားကို ေဒၚေအးခင္က “ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ”ဟူ၍ေမးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ကလည္း ဗမာစကားႏွင့္ မပီတပီျပန္၍ ေဒၚေအးခင္ကို ေျပာျပရပါေသးသည္။ ကၽြႏု္ပ္ေျပာေသာစကားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းၾကားေလေသာ္ ဘာမွ်ျပန္၍မေျပာ ၿပံဳးၿပီးေတာ့သာေနေလသည္။
ကၽြႏု္ပ္သည္ ကားအျပာေရာင္ႏွင့္ ကားနံပါတ္ RC. 891 ကိုမူတည္၍ ဥပဓိ႐ုပ္ျဖင့္ေပါင္းစပ္ကာ ႀကိဳတင္၍ ေဗဒင္ေဟာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွ႕ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ႏိုင္သည္ကိုလည္း ႀကိဳတင္၍ ခန္႔မွန္းႏိုင္ေလသည္။ အဂၤ႐ုပ္ေလ့လာမႈပညာကို ေလ့လာထားေသာ ပညာရွင္မ်ားသည္လည္း အကဲခတ္မိေပလိမ့္မည္။ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေဟာကိန္း မွန္မမွန္ကိုကား ၁၉၅၈၊ ၁၉၅၉-ခုႏွစ္ ဗမာျပည္၏ အေျခအေနျဖစ္ရပ္မ်ား သက္ေသခံခဲ့သည္ မဟုတ္တံုေလာ။
No comments:
Post a Comment