Tuesday, September 7, 2010

ဖာစပ္စုဘ၀မွလြတ္ခဲ့ရျခင္း

ဖာစပ္စုဘ၀မွလြတ္ခဲ့ရျခင္း

အကယ္၍သာ ဒီလိုဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ႏွင့္ သခင္စံေ၀တို႔ပစ္ခတ္မႈႀကီးဟာ ဂ်ပန္တစ္ဦးေသ၍ အင္မတန္မွအေရးႀကီးသည့္အမႈကိစၥႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါလွ်င္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းဟာ ကၽြႏ္ုပ္ ဦးစပ္စုအေပၚကို ဘယ္ေလာက္စိတ္နာမယ္၊ စိတ္ဆိုးမယ္၊ ေဒါသျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ကၽြႏ္ုပ္ဟာ မေျပာတတ္ မေတြး၀ံ့တတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကၽြႏ္ုပ္အေပၚကိုလည္း သူမိန္႔ခြန္းေျပာသည့္အခါမွာ အျမဲတမ္း ပါေလ့ရွိသည့္ ဖာႏိုင္ငံ..ဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားလံုးဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ေျပာင္းသြားၿပီး၊ ဖာစပ္စု၊ ဖာေဟာ္တယ္၊ ဖာမေသာင္း၊ ဖာဆရာမ၊ ကုလားဆင္ႏွင့္တူသည့္ ဖာကုလားမတို႔လုပ္လို႔ ငါ့ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဟာ မစမီအတြင္း ပ်က္စီးသြားရတာပါပဲလို႔ မိန္႔ခြန္းေျပာသည့္အခါမွာ အျမဲတမ္း ပါေနမွာပါပဲ။

ပထမနံပါတ္ ၁-က ဖာေဟာ္တယ္၊ ဖာစပ္စုျဖစ္တယ္။ ဒုတိယနံပါတ္ ၂-ကသခင္စံေ၀၊ သခင္စံေ၀ဟာ လူကလည္းငယ္တယ္၊ စိတ္ကလည္းျမန္တယ္၊ ယခုလိုေတာ္လွန္ေရးမစမီအတြင္း ဂ်ပန္ႏွင့္ရန္ျဖစ္ဖို႔မေကာင္းဘူး။ တတိယနံပါတ္ ၃-က သခင္တင္ႏွင့္ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ႀကီးတို႔က သခင္စံေ၀ ထက္အသက္နည္းနည္းႀကီးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တားဆီးဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ က်ိန္းေသေျပာမွာပါပဲ။ မိန္႔ခြန္းထဲမွာလည္း ဒီအေၾကာင္းကိုအျမဲပါေနမွာပဲ။ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးခဲ့သည့္ေနရက္မွစ၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္စဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးသည့္ ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္ေန႔တိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနာက္ဆံုးၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာသြားသည့္ မိန္႔ခြန္းသံကို ႏိုင္ငံေတာ္အသံလႊင့္ဌာနက ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္ေန႔တိုင္းမွာ အျမဲတမ္းလႊင့္ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ ေနာက္ဆံုးေျပာလိုက္သည့္ မိန္႔ခြန္းသံထဲမွာ ဖာႏိုင္ငံ ဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားဟာ အျမဲပါပါတယ္။ လူထုမ်ားဟာလည္း ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္ေန႔တိုင္းမွာ လႊင့္သည့္ ဖာႏိုင္ငံ..ဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားလံုးကို အျမဲၾကားမိၾကရပါလိမ့္မည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟိုတုန္းကမိန္႔ခြန္းသံထဲမွာ ခဏခဏပါေလ့ရွိသည့္ ဖာႏိုင္ငံ..ဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္အေၾကာင္းကို ကၽြႏ္ုပ္ဟာ အေသအခ်ာစဥ္းစားေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါမွာ ....

ဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြႏ္ုပ္တို႔တေတြအားလံုးမွီခိုေနထိုင္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ ဖာႏိုင္ငံဘ၀ကို ျဖစ္ေတာ့မလို၊ က်ေရာက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္အခါႀကီးမို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ သတိေပးဆံုးမတာျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြႏု္ပ္ဦးစပ္စုစိတ္ထဲမွာေအာက္ေမ့ယူဆမိပါသည္။

အဲဒီလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူ၏မိန္႔ခြန္းသံထဲမွာ ေန႔တိုင္း ဖာႏိုင္ငံဖာႏိုင္ငံလို႔ အျမဲတမ္း ခပ္နာနာ သြန္သင္ဆံုးမသည့္ၾသ၀ါဒအသံႏွင့္ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္လမ္းစဥ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာျပည္ရွိလူထုအားလံုးဟာ စည္းစည္း႐ံုး႐ံုး၊ ညီညီညာညာ၊ ေပါင္းေပါင္းသင္းသင္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္လမ္းစဥ္ႏွင့္ၾသ၀ါဒကို တေသြမတိမ္းလုပ္မည္ဆိုပါလွ်င္.. အစည္းအေ၀း က်င္းပျပဳလုပ္သည့္အခါတိုင္းမွာ ပထမႏိုင္ငံေတာ္ကိုအေလးျပဳၿပီး၊ ဒုတိယႏိုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးမ်ားကိုအေလးျပဳသည့္အခါ အျမဲတမ္းပါေလ့ရွိသည့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ပံုကိုလည္း မ်က္ႏွာပူေနစရာ လိုေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဖာႏိုင္ငံလိုျဖစ္လိမ့္မယ္၊ ဖာႏိုင္ငံျဖစ္မယ္လို႔ ေျပာဆိုၿပီး အျမဲတမ္းခပ္နာနာဆံုးမၾသ၀ါးေပးခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္မွာ ကြယ္လြန္ေသဆံုးသြားပါၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးေကာင္းစားေအာင္ အသက္ေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသဆံုး ယခုဆို နတ္ျပည္မွာပဲရွိေနမွာပဲလို႔ ကၽြႏု္ပ္ထင္မိပါသည္။

အကယ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ နတ္ျပည္မွလူ႔ျပည္ကိုျပန္လာသည့္အခါ ““တိုင္းျပည္ လူထုဟာ ငါခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္လမ္းစဥ္ကို တစ္ေသြမတိမ္းလိုက္နာၿပီး ဆက္လက္လုပ္ကိုင္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ငါတို႔တိုင္းျပည္ႀကီးဟာေကာင္းမြန္လာၿပီး၊ အမ်ားႏွင့္တန္းတူထိပ္တန္းကလိုက္လာႏိုင္ၿပီ၊ ငါေျပာခဲ့သည့္ ဖာႏိုင္ငံစကားကိုဖ်က္ၿပီး၊ လူႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီ””လို႔ ေျပာဆိုေရးသား၍ အင္မတန္မွ အားရ၀မ္းသာ မွာကို ေတြ႕ျမင္ၾကရမွာပါပဲ။ ဖာႏိုင္ငံစကားႏွင့္ လူႏိုင္ငံစကားလံုးဟာ ျပင္ဖို႔အင္မတန္မွလြယ္ကူပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီစာလံုး ၂-လံုးကို ျပင္ဖို႔ရာကေတာ့ ယခုလက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္မွာေနထိုင္ၾကသည့္ သန္း ၂၀ေက်ာ္ ျပည္ေထာင္စုသားေတြအေပၚမွာတည္ရွိပါသည္။ ဒီဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားလံုးကို ျပင္ခ်င္ပါလွ်င္ သန္း၂၀ေက်ာ္ရွိသည့္ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုးဟာ ညီညီညာညာ စည္းစည္း႐ံုး႐ံုးႏွင့္ ေပါင္းသင္းတိုင္ပင္ၿပီး လူႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားလံုးကို မျပင္ခ်င္ၾကဘူးဆိုလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ့သည့္ဖာႏိုင္ငံဆိုသည့္စကားလံုးႏွင့္ပဲေနၾကပါေတာ့။

ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ကုသိုလ္ကံအင္မတန္ေကာင္းမြန္လွပါ၍ ဖာစပ္စုဘ၀မွလြတ္ေျမာက္၍လာခဲ့ရပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မိန္႔ခြန္းထဲမွာအျမဲေျပာေလ့ရွိသည့္ ဖာႏိုင္ငံဖာႏိုင္ငံဟာျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ မွာရွိသည့္လူႀကီးလူေကာင္း ေယာက္်ားမိန္းမမ်ားပါအျပင္ ခေလးပါမက်န္ ကၽြႏ္ုပ္ဦးစပ္စုလည္း အပါအ၀င္ ဖာႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရမွာပါပဲ။

မည္သည့္အလုပ္မဆို အလုပ္တစ္ခုကိုလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ နီးလွ်င္ အႏွစ္၃၀-၄၀၊ ေ၀းလွ်င္ အႏွစ္ ၂၀၀၀-၃၀၀၀ဆိုသည့္စကားလို ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ဘာမဆိုလုပ္သည့္အခါမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ အင္အားျပည့္၀ၿပီးလာမွလုပ္ပါ။ ဒါမွကိုယ္လုပ္သည့္အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္မႈရမယ္။ အကယ္၍ အင္အား ျပည့္၀စံုလင္မႈမရွိပဲလုပ္လွ်င္ ဒီအလုပ္ဟာပ်က္စီးသြားမွာေသခ်ာပါသည္။ ေနာက္တစ္ခုက ကၽြႏ္ုပ္ဟာ အလုပ္တစ္ခုကိုလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ အားခ်င္းမတူေသးလို႔မႏိုင္ေသးသည့္အခါမွာ ကိုယ္ဟာသည့္ခံေနရမည္။ ျမန္မာျပည္ကၽြန္ဘ၀မွာရွိစဥ္အခ်ိန္က အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏လက္ေအာက္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ႏွင့္ အေတာ္ပဲ ေနခဲ့ရပါတယ္မဟုတ္လား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ဟိုတုန္းကအျဖစ္ကိုေတြးၾကည့္မိရာ ေတြးမိတိုင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္၍ အမ်ားႀကီး၀မ္းနည္းမိပါသည္။

No comments:

Post a Comment